
Waar onze jeugd 's middags nog liet zien hoe je Galatasaray moet aanpakken met een 7-2 overwinning, beleefde Ajax 1 woensdagavond opnieuw een bittere teleurstelling in de Champions League. De Turkse kampioen won met 0-3 in de Johan Cruijff ArenA, en wij zitten met de handen in het haar.
Het begon nog niet eens zo slecht. John Heitinga had zijn opstelling flink aangepast, met Youri Regeer als hangende rechtsbuiten – een opvallende keuze. Ajax verdedigde compact en laag, en Remko Pasveer hield ons in de wedstrijd met twee knappe reddingen op pogingen van Victor Osimhen.
In het begin beperkte Ajax zich vooral tot verdedigen, maar na een kwartier kropen we toch wat meer uit onze schulp. Jorthy Mokio schoot in de handen van keeper Ugurcan Çakir en Oscar Gloukh probeerde het met een volley die net naast ging. Spectaculair was het allerminst, maar we hielden stand tegen het Turkse sterrenteam. Na een uur leek het nog steeds 0-0 te kunnen blijven.
In de tweede helft kwam Gerald Alders erin voor Owen Wijndal – zijn Champions League-debuut. Pasveer moest opnieuw redding brengen toen hij een schot van Sallai niet goed verwerkte, maar Osimhen stond gelukkig buitenspel. Even leek Ajax iets meer aan te willen dringen, en Sutalo kopte over uit een hoekschop.
Maar toen ging het alsnog mis. Na een scherpe voorzet van Leroy Sané kopte Osimhen raak in de rug van Sutalo: 0-1. Vijf minuten later werd het nog erger. De VAR riep scheidsrechter Bastien naar het scherm voor hands van Youri Baas. Penalty. Osimhen faalde niet: 0-2.
Twintig minuten voor tijd kregen we dé kans via Mika Godts. Çakir zat er compleet naast, het doel was leeg, maar de Belg kreeg de bal er niet in. Het samenvattende moment van onze avond. En daarna werd het een nachtmerrie. Alders maakte ook hands, weer een penalty, en Osimhen completeerde zijn hattrick: 0-3. Galatasaray speelde het rustig uit. Weghorst miste nog een kans om de eer te redden, en invaller Mauro Icardi raakte de paal.
De realiteit is hard: vier wedstrijden, vier nederlagen. Nul punten, één doelpunt voor en veertien tegen. We zijn hekkensluiter. Het contrast met onze jeugd van vanmiddag kon niet groter zijn. Zij lieten zien wat mogelijk is – maar het eerste elftal blijft hopeloos worstelen in de Champions League.